Rain and travelling through the outback – Part 1

Goedemorgen Nederland!

Zo er is weer veel gebeurt sinds de laatste keer dat ik hier heb geschreven. We hebben namelijk door de outback gereisd waar (je raadt het al) helemaal niets is…

De laatste keer dat ik een berichtje achterliet was op onze laatste dag in Cairns. De volgende ochtend vlogen wedoor naar Darwin waar we, nadat ik ‘randomly’ was gecheckt op explosieven en drugs veilig zijn aangekomen. Eenmaal aangekomen was het nogal een schok, het hostel leek net een ouderwetse jeugdgevangenis, er liep niemand op een hele zooi zwervers na op straat en het regende non-stop!

De volgende dag viel het gelukkig allemaal mee. Er was nog steeds niet zoveel te doen omdat het momenteel wet season is maar er was wat meer leven in de straat. En na een rondje Darwin, een bezoekje aan de Tree of Knowledge gingen we naar de Lagoon (zoals jullie misschien gemerkt hebben, zo heten alle publieke buitenzwembaden die er zijn als men niet in de zee kan zwemmen i.v.m. haaien, dodelijke jellyfish enzovoorts) van Darwin om in het golfbad af te koelen. Want ondanks de regenbuien is het toch nog steeds onwijs heet en benauwd.
Helaas sloot het golfbad eerder vanwege ‘ chemical problems’ maar volgens mij hadden er gewoon teveel mensen in het water geplast.

De dag hierna zijn Vincent, Kim en Fabijan op een tripje naar Kakadu gegaan. Ik ben hiervoor in de plaats met de bus naar het museum van Darwin gegaan. Hier waren verschillende exposities tentoongesteld zoals over Hurracane Tracy, de categorie 5 oorkaan die op kerstavond 1974 90% van Darwin verwoestte.

Andere exposities gingen over de Aboriginal geschiedenis, Aboriginal art en alle soorten wildlife in Australia. Vooral de expositie over Hurracan Tracy was heel interessant!

De laatste volle dag in Darwin zijn we naar Lichtfield Park geweest maar voordat we het park inreden gingen we eerst op een ‘ Jumpin Crocodille’ cruise.

Bij de boederij waar de boot van vertrok hadden ze ook allerlei reptilen waaronder een hele grote slang. Iedereen mocht ook als ze wilden met deze slang knuffelen en ik als echte daredevil (alhoewel als een krokodil mijn kant opkomt ga ik rennen) wilde hem wel om mijn nek hebben.
Meneer de slang vond het erg gezellig en begon zich als een sjaal om mijn nek heen te wikkelen, iets wat raar voelde en enigszins ongemakkelijk toen het toch wel erg strak begon te worden.
De tourguide was onderhand druk in gesprek met een andere passagier dus om aandacht te trekken, voordat ik compleet gestikt werd begon ik kalm maar toch redelijk dringend ‘hello hello’ te roepen, terwijl Fabijan gezellig doorging met foto’s maken van mij.

De springende krokodillen waren erg gaaf om te zien. Die beesten kunnen echt hoog springen zoals jullie op de foto’s kunnen terugzien.

Na de boottrip was het terug de bus om onze weg naar Lichtfield Park voort te zetten. Onderweg in het park hadden we nog een leuk verrassing. Opeens stopt onze buschauffeur in de middle of nowhere om vervolgens de bus om te draaien en aan de andere kant van de weg te zetten. Om vervolgens naar een boom te lopen en er zo een dragon lizzard af te plukken.
Wat bleek nu, hij is een soort van reptielenkenner en zijn oog was tijdens het rijden toevallig op het dier gevallen en dacht dat wij het wel cool zouden vinden om deze eens van dichtbij te zien. Iets wat wij uiteraard vonden.
Overigens zijn deze beesten heel mooi en moet je als ze boos zijn niet in hun buurt zijn. Helaas worden er heel veel doodgereden ’s nachts. Als ze boos zijn zetten ze namelijk hun kraag uit voordat ze het gevecht met je aangaat. Als er een auto aankomt is dat dus ook precies wat ze doen in plaats van wegrennen wat resulteert in veel roadkill. (even totaal ander feitje betreffende roadkill, als een Australier een kangaroo doodrijdt nemen ze die hier gewoonlijk mee naar huis om vervolgens op te eten!)

Na de dragon lizzard was het op naar de termietenheuvels. Die heb je hier heel veel en ze unnen gigantisch hoog worden! Er zijn 2 soorten, de heuvels of beter gezegd bergen (die zijn een oranje-achtig) en de tabletten (die zijn grijzig en plat net zoals grafstenen).

Verder zijn we in het park 4 verschillende watervallen afgereden. De eerste 2 mochten we niet in zwemmen wegens de krokodillen maar de laatste 2 wel. De stroming was redelijk sterk wegens al het water dat de afgelopen dagen was gevallen (er was in 3 dagen net zoveel regen als in de hele maand Januari gevallen).

Gezien al deze regen kregen we die dag bij terugkomst ook wat vervelender nieuws. Ja alles op deze reis gaat anders dan gepland en deze week hadden we nog niets gehad dus het werd wel weer tijd.
The Ghan trein waar we namelijk de volgende 3 dagen mee door de outback van Darwin (noord) naar Adelaide (zuid) gingen rijden reed niet meer. Wat bleek, door de regen waren de rails weggespoeld. Hiervoor in de plaats konden we als vervanger met de bus van Darwin naar Alice Springs (precies in het midden van de rit, 26 uur rijden!) om vervolgens vanaf daar de laatste helft met de trein te doen.

Gezien we toch naar de andere kant van Australia moesten in verband met onze plannen gingen we dus vol goede moed (ahum) de volgende dag naar het station om hier op de bus te stappen. Maar zoals onverwachte veranderingen bij ons toch altijd weer beter uitpakken werden we door een ‘olijke ollander’ welkom geheten.
De ‘ollander’ was Jos, die al 26 jaar in hier woont en op The Ghan trein werkt. Het werd dus een gezellig ons kent ons ritje met een us die voor 1/3 gevuld was met mensen vanuit al over de wereld.
De busreis viel ons allemaal gigantisch mee, we hebben hele mooie stops gemaakt onderweg o.a. in een national park met allemaal natural warm water pools en heel veel palmbomen.

Allemaal dingen die we met de trein niet hadden gezien. En als entertainment tijdens de reis hebben we de film (hoe kan het ook anders) Australia gekeken.

Zie part 2 voor de rest van dit verhaal en nog meer foto’s…………….