Leaving on a jetplane

Lieve trouwe lezertjes/fans,

Zoals de meeste van jullie weten zijn Fabijan, Vincent, Kim en ik op 2e kerstdag vertrokken naar Australie. Helaas zaten wij sinds aankomst in Wollongong, een schattig surfer plaatsje maar helaas zonder computer. Zodoende kan ik nu (zitten sinds vandaag in Sydney) pas alles even updaten want had de berichtjes al gezien waarom het stil aan de overkant was.

Nou de reis begon in ieder geval al goed. De boardingpassen waren geregeld voor onze vlucht naar Hong Kong, we waren heelhuids door de doane gekomen, hadden foto's met de kerstman gemaakt en zaten lekker in onze stoeltjes, ready for take off! Hoor ik in 1 keer iemand naast mij neervallen, was er een Zweedse jongen die een epileptische aanval had. Keek naast mijn leuning zo zijn twitchende gezicht in.
Gelukkig hadden de Chineesjes alles onder controle en was na een paar minuten meneer heelhuids uitgeschokt. Echter, toen hij bijkwam was die erg verward en dacht dat al de Chinezen die hem vast waren zijn horloge aan het stelen waren dus begon wild om zich heen te boksen. Zoals je begrijpt ben ik toen maar even bij Kim en Fabijan op schoot gesprongen want deze vakantie is bedoelt om bruin te worden niet blauw.

Maar nadat hij weer rustig was, in een rolstoel van board was gehaald en de bagage was verwijdert (onderhand wel 55 minuten later) kon de reis nu toch echt beginnen!

Eigenlijk hebben we onderweg alleen maar films gekeken en vliegtuigvoedsel gegeten dus toen we de volgende dag met vertraging in Hong Kong aankwamen wilden we proeven van de lokale cuisine. Er was een McDonalds en een noedelshop op het vliegveld dus de keuze was snel gemaakt.
We kregen hele bakken vol met noedelsoep en vreemde hapjes en Fabijan en Vincent waren helemaal enthousiast. Echter door de vertraging hadden we haast geen tijd om te eten en eenmaal aangekomen bij de gate moesten we al boarden. Ons idee was vervolgens om het eten gewoon aan board te nemen maar Vincent & Fabijan hadden hun noedelbakje niet goed dicht gedaan en lieten een spoor van noedelsoep achter. Met pijn in zijn hart liet Vincent zijn tasje nu maar bij de prullenbak achter.

Mijn bakje was nog prima dicht in mijn tas dus was het aan mij om de rest van de kudde te voederen. Het vertrouwen dat dit ging lukken nam stap voor stap af gezien alle tassen werden gecontroleerd voordat je daadwerkelijk het vliegtuig instapte. Uiteraard kwam mijn noedelsoep ook aan de beurt en toen een Chineese officier dit onderzocht werd zijn baas erbij gehaald. Zodoende had ik al zoiets van, 'ach jammer, gooi maar gewoon weg'. Echter de baas vertelde mij dat de liquids erin alleen verboden waren dus werd er tot mijn verbazin een vuilniszak gepakt en goot de baas al de soep netjes uit mijn bakje en liet de noedels en groenten erin zitten. Vervolgens kreeg ik het eten weer terug en werd mij een 'eet smakelijk en geweldig nieuwjaar' toegewenst. Zoals jullie kunnen begrijpen waren de mannen blij en is er al gepland om op te terugweg weer langs de noedelshop te gaan.

De reis van Hong Kong naar Sydney verliep prima en heb om eerlijk te zijn voornamelijk alleen maar geslapen om er voor te zorgen dat we eenmaal aangekomen gelijk in het nieuwe tijdritme konden komen dus bij aankomst was ik weer helemaal fris en fruitig. Dit was ook wel nodig gezien ik hierna gelijk de huurauto met het stuur aan de verkeerde kant in moest om vervolgens nog anderhalf links moest rijden naar ons hostel in Wollongong. Eenmaal aangekomen en ingecheckt moesten Kim en Vincent eerst even over de schok heenkomen van hoe ons hostel eruit zag. Meneer en mevrouw zijn alleen hotels en motels gewent maar na een grondige spinneninspectie voor Kim kwamen ze tot de conclusie dat het toch wel gezellig kon zijn.

En zo kon onze trip dan eindelijk echt beginnen.

Dikke kuzz Meinou, Fabijan, Kim en Vincent